Pomysł obchodzenia święta książki powstał w Katalonii w roku 1926. Zaproponował go wydawca z Walencji Vicente Clavel Andrés. Ten dzień to czas obchodów patrona Katalonii – św. Jerzego. Zgodnie z tradycją tego dnia kobiety w Katalonii otrzymywały czerwone róże (symbol krwi smoka zabitego przez św. Jerzego) by później w ramach wzajemności obdarowywać mężczyzn książkami właśnie. 23 kwietnia to również data śmierci największego pisarza Hiszpanii Miguela de Cervantesa.
Od 1930 roku dzień ten stał się oficjalnym świętem Hiszpanii, od 1964 roku we wszystkich krajach hiszpańskojęzycznych by od 1995roku stać się świętem międzynarodowym ustanowionym przez UNESCO na wniosek rządu Hiszpanii i Międzynarodowej Unii Wydawców.
Tego dnia na całym świecie organizowane są imprezy, panele dyskusyjne, spotkania autorskie oraz inne wydarzenia mające na celu promocję czytelnictwa, samych książek i publikacji, oraz edukacji dotyczącej ochrony praw autorskich i własności intelektualnej. Konieczność ochrony praw autorskich dzieł literackich i artystycznych została dostrzeżona już w roku 1886 jednak dopiero 70 lat później (1956r) zaczęła obowiązywać Powszechna Konwencja ds Praw Autorskich do której po 20 latach przystąpiła Polska.
Wydarzeniem powiązanym z obchodami dnia książki stało się ustanowienie Światowej Stolicy Książki. Tytuł ten przyznawany przez UNESCO jako pierwsze otrzymało miasto Madryt za najlepiej przygotowany program promocji książek. Od roku 2001 jako pierwszy dzień kadencji Światowej Stolicy Książki przyjmuje się dzień 23 kwietnia. W Polsce Międzynarodowy Dzień Książki obchodzony jest od 2007 roku a w roku 2016 stolica dolnego śląska – Wrocław – został Światową Stolicą Książki.
W roku 2018 Światową Stolicą książki zostały wybrane Ateny.